- ŝekl·o
- тех. соединительная скоба, обойма; (соединительная) серьга; хомут(ик) (крепёжный, стяжной).
Эсперанто-русский словарь. 2014.
Эсперанто-русский словарь. 2014.
şekl — (A.) [ ﻞﮑﺵ ] 1. şekil. 2. tür. 3. resim, çizim, kroki … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ŞEKL — (Bak: Şekil) … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜŞEKKEL — (Şekl. den) Kalıbı, şekli, biçimi, kıyafeti gösterişli ve yerinde. * Şekil verilmiş, şekillendirilmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEŞAKÜL — (Şekl. den) Şekil ve suretçe bir olma. Birbirine uyma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞEKİL — (Şekl) Biçim, dış görünüş. Çehre. Tarz. Formül. * Şebih ve misil. * Hey et. * Suret. Surette benzerlik. * Bir adamın tab ve hevasına muvafık olan şey. * Muhtelif, müşkil işlerin her biri. * Birşeyin gerek hissedilen ve gerek mevhum sureti. * Geo … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Liste der Biografien/Sek — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q … Deutsch Wikipedia
Старостин, Сергей Николаевич — Сергей Старостин Основная информация … Википедия
şekil — is., kli, Ar. şekl 1) Biçim Dünyayı alıp avucuna bir gün Tanrı m / Avucunda bu dünyaya bir şekil ver. A. N. Asya 2) Bir konuyu açıklamaya yarayan resim veya çizim Bu kitapta birçok şekil var. 3) Davranış biçimi, tutum, yol, tarz Bu şekilde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şekilperest — is., esk., Ar. şekl + Far. perest Biçimciliğe aşırı önem veren, biçimci kimse, formaliteci … Çağatay Osmanlı Sözlük
bunuk — (bunuğ) heyat, kiyafet, şekl, suret … Çağatay Osmanlı Sözlük
çiray — çehre, şekl, ruhsare … Çağatay Osmanlı Sözlük